Sunday, January 16, 2011

pagi pagi lagi dahhhh....

sejak aku duduk rumah sewa baru ni, (name pun baru kan, roommates pun sah-sah freshly baked from oven), kenalah rajin bersuai-kenal dengan diaorang. aku kan freshie, diaorang dah super super senior. maksudnye? akurrrr akan ketentuan toqdiiirrrrrrrrrrrr ;P

contoh takdir yang betul-betul buat aku hangin di pagi hari yang murni adalah...


bunyi alarm handphone


ok. mmg tak big deal pun. dulu time kat rumah sewa lama, serentak tiga orang kot handphone buat konsert secara jemaah. no big deal at all. layan je kepala. siap sambung tidur lepas tolong snoozekan henfon zila/nonot time tu. rajin tak bertempat.


tapi kali ni, memang meruntun perasaan sangat. sebabnye? pagi-pagi tepat pukul 5 am, dah dengar ayam berkokok. 10 minit pas tu lagu "Sorry seems to be the hardest word", ala blue feat elton john tu. by the time rumet snooze, then serentakkk kauuuuuuuuuuuuuuu kokok + karok.
aku yang tak bangun ni pun dalam hati siap nyanyi2 lagu blue tu. ahahahahahahahahahahaha.

emosyiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!!!!


ayam kokok style ayu



+





kumpulan blue nyanyi lagu sorry seems to be the hardest word mendayu-dayu gak





=



rasa nak slam kepala kat dinding. ooooooooooooooooooooooooohhhhhhooooooooohhhooooooo~



tapi tak slam pun. cuma emosyi je lebih. hahahahahahahahahahahahahaahahahahahhahaahhahaha. patu datang dengki aku tukar alarm ringtone lagu korea bising-bising.



*pangggg!



No comments: